Józef Tumułka
Józef Tumułka urodził się 11 grudnia 1899 r. w Ligocie Książęcej, w powiecie raciborskim, w rodzinie chłopskiej. Jego rodzicami byli Józef i Florentyna Tumułkowie. Po ukończeniu szkoły powszechnej dalszą naukę pobierał w gimnazjum w Paczkowie. Pod koniec 1918 r. wstąpił do kierowanych przez Jana Wyglendę polskich zbrojnych oddziałów walczących na ziemi raciborskiej z Niemcami.
W 1919 r. Józef Tumułka ukończył gimnazjum w Paczkowie i uzyskał świadectwo dojrzałości, kontynuując działalność w ruchu niepodległościowym. Był częstym gościem raciborskiej „Strzechy”, gdzie wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Został jednym z dowódców podzielonego okręgu raciborskiego. Zaangażował się w działania zbrojne na ziemi raciborskiej, walcząc w III powstaniu śląskim w szeregach 15 pułku piechoty. Po przyłączeniu ziemi raciborskiej do Niemiec, wznowił przerwane studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1923 r. przeniósł się do Poznania. Tam też 30 stycznia 1926 r. uzyskał dyplom doktora wszech nauk medycznych i jeszcze tego samego roku rozpoczął pracę w Lecznicy Brackiej w Katowicach. Trzy lata później przeniósł się do Rybnika, gdzie pracował jako lekarz.
1 stycznia 1929 r. powierzono mu kierownictwo Szpitala Powiatowego w Wodzisławiu, mieszczącego się przy ulicy Wałowej 30. Był on jego dyrektorem do 1965 r. z wyjątkiem lat okupacji hitlerowskiej. Bardzo szybko zżył się z miastem i tu zasłynął jako świetny chirurg. Niósł pomoc wszystkim mieszkańcom, bez względu na status i zamożność. Jego asystentkami i pielęgniarkami były siostry boromeuszki.
W 1932 r. dr Józef Tumułka poślubił córkę działaczy polskich z Raciborza – Heliodorę Gryglewiczówną. W pobliżu szpitala wzniósł willę. W 1939 r. jego działalność w szpitalu przerwał wybuch II wojny światowej. Doktorowi Tumułce zabrano dom, a rodzinę wysiedlono do Generalnej Guberni. On sam ukrywał się w Żyrzynie, gdzie pomagał miejscowej ludności i partyzantom. W 1944 r. doktor Tumułka zgłosił się do oddziałów Wojska Polskiego, gdzie leczył żołnierzy. W styczniu 1945 r. został mianowany porucznikiem, a później brał udział w ofensywie nad Nysą.
W styczniu 1946 r. powrócił do Wodzisławia w stopniu kapitana. Rozpoczął urządzanie szpitala, który został zdewastowany, a sprzęt medyczny wywieziony. Dzięki jego heroicznej pracy bardzo szybko szpital został przywrócony do życia. Doktor Józef Tumułka był sumiennym, oddanym chorym, medykiem. W czasie 30-letniej pracy na stanowisku dyrektora ani pod adresem jego, ani placówki, którą kierował, nie było skarg. Za swą działalność odznaczony został odznaką Wzorowego Pracownika Służby Zdrowia oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł 14 stycznia 1966 r. w Wodzisławiu Śl.
Sławomir Kulpa